- prosequor
- prō-sĕquor, cūtus (quūtus), 3, v. dep. a., to follow (in a friendly or hostile manner), to accompany, attend; to follow after, pursue (class.; cf.: comitor, stipo).I.Lit.:B.
novum maritum volo rus prosequi,
Plaut. Cas. 4, 2, 3:eum milites electi circiter CXX. sunt prosecuti,
Caes. B. C. 3, 91:Dianam ture odoribusque incensis prosecutae sunt,
Cic. Verr. 2, 4, 35, § 77; id. Att. 6, 3, 6:unum omnes illum prosequebantur,
Nep. Alc. 6, 3:aliquem in domum,
Gell. 18, 1, 16:exsequias,
to attend a funeral, Ov. Tr. 1, 8, 14; so,defunctum in conditorium,
Petr. 111; cf.:Bassus noster videtur mihi prosequi se,
to attend his own funeral, Sen. Ep. 30, 5:lacrimis ad saevas prosequor usque fores,
Ov. Am. 1, 4, 62; Cic. Planc. 10, 26:Aeneas Prosequitur lacrimans longe,
Verg. A. 6, 476; 12, 72.—In a hostile sense, to follow after, pursue:fugientes prosequi,
Caes. B. C. 2, 41:hostem,
id. ib. 2, 8:novissimos multa millia passuum prosecuti,
id. B. G. 2, 11; 5, 9:iste iratus hominem verbis vehementioribus prosequitur,
i. e. assailed, attacked, Cic. Verr. 2, 2, 29, § 73:aliquem contumeliosis vocibus,
Caes. B. C. 1, 69:speculatores, qui prosequerentur agmen, missi,
Liv. 27, 15; 30, 29:armati qui eos prosequebantur,
Curt. 3, 13, 9:aliquem lapidibus,
Petr. 90.—Of animals:eādem cane anxie prosequente,
Just. 1, 4, 11; Sil. 4, 615.—With abl., of following with the eyes:oculis abeuntem prosequor udis,
Ov. H. 12, 55; 5, 55:aliquos visu,
Stat. Th. 5, 483.—Transf., of inanim. and abstr. subjects, to follow, pursue; to accompany, attend:II.prosequitur surgens a puppi ventus euntes,
Verg. A. 3, 130:naves mitterent quae se prosequerentur,
Liv. 30, 25; cf.exercitus,
id. 7, 33; Curt. 3, 3, 24:datae duae triremes ad prosequendum,
Tac. H. 2, 9:Cattos suos saltus Hercynius prosequitur simul atque deponit,
goes as far as their territory extends, and then ceases, id. G. 30:eadem (existimatio Quintum) usque ad rogum prosequatur,
Cic. Quint. 31, 99; cf.:(amici) mortui vivunt: tantus eos honos prosequitur amicorum,
id. Lael. 7, 23.—Trop.A.To honor, adorn, or present one with a thing, to bestow any thing upon one; constr. with abl., rarely with cum and abl.:B.benevolentiā, aut misericordiā prosequi aliquem,
Cic. Brut. 1, 4:aliquem honorificis verbis,
id. Tusc. 2, 25, 61:virtutem alicujus gratā memoriā,
id. Phil. 14, 11, 30:nomen alicujus grato animo,
id. ib. 4, 1, 3:memoriam cujuspiam clamore et plausu,
id. ib. 10, 4, 8:aliquem laudibus,
Liv. 9, 8:aliquem beneficiis ac liberalitate,
Cic. Verr. 2, 3, 41, § 94:cum me in illo tristi et acerbo luctu atque discessu non lacrimis solum tuis, sed animo, corpore, copiis prosecutus esses,
id. Planc. 30, 73; cf.:reliquum est ut tuam profectionem amore prosequar, reditum spe exspectem,
id. Fam. 15, 21, 5:delictum veniā,
Tac. A. 13, 35:Maximum libenter apud te testimonio prosequar,
Plin. Ep. 10, 85 (17):prosecuti cum donis legatos sunt,
Liv. 39, 55, 4:decedentem domum cum favore ac laudibus prosecuti sunt,
id. 2, 31, 11:Senatus gratias egit Caesari, quod et ipse cum summo honore mentionem ejus prosecutus esset,
Plin. Ep. 8, 6, 5; cf.:aliquem uberrimo congiario,
Suet. Caes. 27:milites,
id. Aug. 49.—To pursue, continue, follow up, to go on or proceed with an idea or theme:si (rem) non ad extremum, sed usque eo, quo opus erit, prosequemur,
Auct. Her. 1, 9, 14:non prosequar longius,
Cic. Rosc. Am. 30, 83:illius vero mortis opportunitatem benevolentiā prosequamur,
id. Brut. 1, 4:pascua versu,
to describe at length, Verg. G. 3, 340:stilo munificentiae rationem,
Plin. Ep. 1, 8, 8:ut latius, quae cujusque adfectus natura sit, prosequamur,
Quint. 5, 8, 2; 2, 6, 1: uno libello carissimam mihi memoriam prosequi, Plin. Ep. 3, 10, 3: ex ordine domesticos motus, to pursue, go through with, describe in order, Flor 3, 12, 14:similitudinem,
to follow up, Sen. Ep. 13, 3.— Absol., to proceed with one's speaking ( poet. ):prosequitur pavitans, et ficto pectore fatur,
Verg. A. 2, 107.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.